Hoe kunnen we de job van huishoudhulp aantrekkelijker maken, vroeg Erika Tuypens zich af? Ze schrijft dit opiniestuk vanuit haar wil om het welzijn van haar medewerkers te verhogen met als einddoel een tevreden klant. Daarom lanceert ze een oproep naar andere sectorbedrijven om een gedragscode te onderschrijven.
Meer dan een miljoen gezinnen doen in ons land een beroep op een dienstencheque-onderneming om huishoudhulp in huis te halen. De sector stelt 153.000 mensen tewerk maar kampt met een schrijnend tekort door de stijgende vraag.
Recent kreeg ik de volgende vraag:
“Onze huishoudhulp gaat binnenkort met pensioen na 35 jaar actieve dienst. Ze startte als twintiger bij mijn ouders en woonde zelfs een paar jaren in. Toen ik trouwde, kwam ze ook mij helpen in mijn startend gezin en sinds kort gaat ze ook bijspringen bij mijn kinderen die pas het huis uit zijn … Kunt u op zoek gaan naar iemand die haar kan vervangen?”
Het klonk bekend in de oren. Ik herinner me Irène die in de jaren 60 bij mijn grootmoeder kwam poetsen – mijn grootmoeder mocht haar àlles vragen, Irène zou het op de één of andere manier geregeld krijgen. Ik heb een levende herinnering aan de speciale verhouding tussen Irène en mijn grootmoeder.
Mijn grootmoeder was de stille zakenvrouw die mensen samenbracht en er op één of andere manier in slaagde door iedereen graag te worden gezien. Nochtans, zij was degene die de takenlijst doorgaf aan Irène en best wel verwachtingen koesterde naar het resultaat toe, anderzijds was zij het ook die Irène een warm hart toedroeg en zeer begripvol was voor de niet steeds evidente thuissituatie waar Irène in leefde.
De koffie geurde door de keuken telkens Irène er was en ook het koekje stond klaar
De koffie geurde door de keuken telkens Irène er was en ook het koekje stond klaar; Irène kon haar verhaal kwijt bij mijn grootmoeder tijdens dat kwartiertje pauze. Mijn grootmoeder had begrepen dat die kleine extra’s, buiten een correcte betaling uiteraard, ervoor konden zorgen dat Irène zich goed zou voelen bij haar en bij de opgedragen taken, dat ze het graag voor haar zou doen. Niet zo zeer omdat al die taken zo enorm leuk zijn, maar omdat het voor mijn grootmoeder en haar gezin was, omdat er een band was gecreëerd van wederzijds begrip, van wederzijds respect, van dicht bij elkaar leven en toch de nodige afstand bewaren.
“Mevrouw, kunt u mij iemand voorstellen die haar kan vervangen?”
Jazeker mevrouw, meneer, we kunnen vervanging regelen, maar de band die u beschrijft, de symbiose waar u op doelt, dat zal tijd vragen, dat zal energie kosten en dat zal nooit “verworven” zijn. Hieraan zal moeten gebouwd worden, het wederzijds vertrouwen zal moeten groeien en vooral u, mevrouw, meneer, zult moeten bereid zijn van nul opnieuw te beginnen.
De stille zekerheden die u had de afgelopen decennia, de evidenties die uzelf als kind heeft meegemaakt, kunnen terug worden opgebouwd, maar het zal met een nieuwe persoon zijn, in een nieuwe omgeving, met nieuwe en diverse gewoontes en culturen, in een nieuwe, andere maatschappij.
De maatschappij van toen en deze van nu zijn nog nauwelijks met elkaar te vergelijken, veel in onze contacten is geprofessionaliseerd
De maatschappij van toen en deze van nu zijn nog nauwelijks met elkaar te vergelijken, veel in onze contacten is geprofessionaliseerd en dus afstandelijker geworden. De verwachtingen zijn er zeker niet op verminderd en de persoonlijke band die eigenlijk het cement is in elke arbeidsrelatie is vandaag in vele gevallen afwezig.
In onze veeleisende levens, zowel privé als professioneel, leggen we voor onszelf de lat zo hoog dat “Irène” waarschijnlijk niet zou geselecteerd worden om bij onze klanten aan het werk te gaan. Mijn huishoudhulp is niet meer of minder dan ik, hij of zij is wel anders, dat was vroeger zo en dat is nu nog steeds zo.
De aandacht echter voor de mensen om ons heen, en dus ook voor de huishoudhulpen, het wederzijds begrip en het vertrouwen is nog steeds iets dat moet groeien en nooit definitief verworven is, maar de wijze waarop we vandaag naar menselijke relaties kijken is geëvolueerd.
Onze huishoudhulp is in vele gevallen onze homemanager die moet getuigen van organisatietalent, interpretatievermogen en discretie
Dit geldt ook voor de wijze waarop onze huishoudhulp ons bekijkt, nadenkt over wat ze horen en zien in onze meest intieme leefwereld, onze privé-woning, hoe zij dat plaatsen tegenover hun eigen gewoontes, inzichten en meningen. Dit is grondig veranderd in de laatste decennia.
Onze huishoudhulp is in vele gevallen onze homemanager die moet getuigen van organisatietalent, interpretatievermogen en discretie. Het stigma als zou de huishoudhulp minder verstandig, minder opgeleid zijn, minder vaardigheden hebben en dat dit werk door iedereen zou kunnen gedaan worden, is absoluut oubollig en voorbijgestreefd.
Vandaag kiezen mensen bewust voor deze job waarbij zij daadwerkelijk gezinnen, alleenstaanden, ouderen bijstaan in hun huishoudelijke taken en dat doe je niet zo maar snel even tussen twee jobs in. Nochtans zindert deze misvatting soms nog na en kunnen bepaalde spijtige situaties van wederzijdse ontevredenheid vaak gereduceerd worden tot een paar handige tips om elkaar tegemoet te komen.
Het Dome Charter wenst hierop in te spelen en wordt vaak aangewend als handige tool bij situaties waar de noodzakelijke klik tussen klant en huishoudhulp zoek is. Uw huishoudhulp treedt immers uw leefwereld binnen en wil graag uw gewoontes respecteren; hij of zij moet naast eigen inzichten en gewoontjes zich aanpassen aan de diverse en verschillende omgevingen van andere klanten waarbij ze actief zijn.
Daarom is het nodig om duidelijk te zijn omtrent de verwachtingen, dit af en toe te herhalen, en waar nodig toe te lichten om zo onbegrip uit te sluiten
Uw huishoudhulp treedt uw leefwereld binnen en wil graag uw gewoontes respecteren
Een charter voor de huishoudhulp is geen mirakeloplossing maar een handleiding waarin enkele beginselen tot samenwerken, samenleven, tussen huishoudhulp en klant op een duidelijke en gevatte manier in kaart worden gebracht.
Het einddoel is dat beide partijen zich goed in hun vel voelen en zich wederzijds begripvol en respectvol “gezien” weten in al hun verschillen en gelijkenissen. Dit is één van de parameters om tot een kwalitatief hoogstaande samenwerking te komen en voor de klant een optimale inlossing van de verwachtingen te verkrijgen.
De klant wenst oog voor een kwalitatieve service, continuïteit, respect en discretie. De huishoudhulp wenst exact hetzelfde – weinig annuleringen, realistische verwachtingen, tijdige betalingen, correcte en duidelijke communicaties en …. “gezien worden” – een vriendelijk woord, een schouderklopje, vertrouwen …
Erika Tuypens
Erika Tuypens is directeur van Dome Assistance. Ze startte haar eigen bedrijf en ontwikkelde een gedragscode om het welzijn van haar medewerkers te verhogen met als einddoel een tevreden klant.
BRON: VRT